Ailem(A):Evlenince en iyisini alırsın oğlum.
B: Anne televizyonum 37 ekran. Diyorum ki şöyle bir TV seti alayım, LCD
ses sitemi filan...?
A: Ne gerek var oğlum el kızı gelince zaten beğenmez. Yenisi alınır, fuzuli
masraf yapma hiç.
A: Kışın burda(salonda) yat, öteki odaların peteklerini kapat, boşuna fazla
gelmesin doğalgaz.
B: E, yatağım var orda benim, çekyat üzerinde mi yatacağım?
A: O zaman orda, yatak odanda durursun. Nasıl olsa tek yaşıyorsun???
B: Olsun yatacak yer ayrı oturulacak yer ayrı.
A: İlerde aile olunca bütün odaları yakarsınız oğlum, ne gerek var şimdi.
B: Anne verdiğin yemek tabakları hep parça parça. Yabancı biri gelince önüne
koymaya çekiniyorum. İçinden çatlak olanlar bile çıkıyor. Diyorum ki
şöyle bir yemek takımı alayım?
A: Bekar adamın evine kim gelecek oğlum? Ne gerek var şimdi ona? Nasıl
olsa gelin beğenmez onları.
B: Anne ben yurtdışına gideceğim?
A: Ne işin var oğlum! Evlenince gidersin.
B: Anne, o zaman zor, çoluk çocuk...?
A: Gidersin gidersin. En iyisine gidersin.
B: Anne ben zaten evlenmeyeceğim.
A: ...???
Yok ebesinin a.ı!!! Sanki biz bi hayat sürmüyoruz. Bu nasıl bi mantıktır yahu? Ailem nezdinde müstakbel gelin kadar kıymetim yok. E ben gideyim size gelininizle mutluluklar o zaman, diyesim geliyor. İnsanın önce kendisine saygısı olur. Hayatta yaptığımız herşeyi gelin gelecek diye mi yapıyoruz? Çüş, Oha, Yuh yani! Ailelerin bu mantığına ben...
.jpg)
0 yorum:
Yorum Gönder