İki eski aşık buluştu bu bayram; bir karı koca.
Aşırı romatizmasından dolayı doğru düzgün hareket edemeyen ninemi dedemin, yani eşinin mezarına götürdük. Biz mezarlıktaki diğer akrabaları ziyaret etmek için onu mezarlığın dışında eşine yakın bir yere oturttuk ki başbaşa dertleşebilsinler. Belki birbirlerine söylecekleri mahrem sözleri vardır, belki hasret gidereceklerdir. Kim bilir iki seven kalp bir araya geldiğinde ortaya neler çıkar!
Kısa sayılmayacak bir yürüyüşten sonra tekrar yanına geldik:
-Gızanlang bene bakmıyo dede, diye seslendim ama hiç ses etmedi(teyzemi kastederek). Bilmem keyfi pek yirinde harel, dedi bize dönerek.
-Eeee inşallah öyledir, diye iç çekti annem.
Arabaya ağır adımlarla bindik. Geride dedemin yaptırmış olduğu mezarlığın duvarındaki kurumuş çeşme ile dallarında rüzgarın şarkı söylediği meşe ağacı kaldı. Bir de dedemin mezar taşında kırmızısından kanlı gözyaşları damlayan lale...
0 yorum:
Yorum Gönder