Deniz gören lojmandan çıkıp yeni ev aldım gençler. Şu yukarıdaki de evimin resmi. Tabi yersen :) Bunun kadar iyi olmasa da sevimli, güzel, yeni bir ev. 8 yıl ödeyeceğim artık, nasıl bitecek bakalım. Lojman tamam deniz manzaralıydı ama kötüydü ya. Zemin kattaydı ve pencereleri açmaya korkuyordum, tam da çingene mahallesinin dibindeydi çünkü:( Ayrıca su sızdıran bir yeri vardı mutfakta böcek yapıyordu bu yüzden, rutubet vardı.
İkinci hafta oldu buraya taşındığımdan beri. İşime yürüyerek gidip geliyorum. Çarşının bi kaç dakika ötesindeyim. Yavaş yavaş çevre de edindim. İki tane arkadaşım oldu bile çoktan.
Yalnız köpeğim Limon'u vermek zorunda kaldım. Çok üzüldüm. Hâlâ daha fotoğraflarına bakamıyorum. Nalet olsun bu büyüklerin üzerimizdeki baskısına. Nenem istemedi evin içinde. Nenemi çok sevdiğim için de kıramadım onu. Hoş Limon için bu durum daha iyi oldu. Burda kolejin birisi hayvan çiftliği yapmış. Tanıdık, orda idare müdürü ve kendisinin de bir köpeği var. Yani hayvan sevgisi nedir, kendi köpeklerine nasıl bakar, sever ilgilenirler biliyorum. O yüzden çok iyi bir yer oldu. Klübesi var tasmasız ve dar bir alanda değil, başka hayvanlarla beraber, arkadaşları da var yani. Bahçıvanı da var. Hem tanıdık, ne zaman istersem görebileceğimi söyledi. Özledim şimdiden çok. O da beni özlemiş midir, yoksa oyuna mı dalmıştır bilmiyorum.
Bi de şu sıra işle ilgili sıkıntılar var. İlçeye geçici görevle gidebilirmişim. Ama ilçe de ta ebesinin şeyinde. Hergün nasıl giderim onu da bilmiyorum. Nalet girsin sana Malmüdürü. Adın üzerinde malın müdürüsün!!! İnşallah bir an önce (hiç umudum yok ya) bir avukat atanır da ilçeye gitmekten kurtulurum.
Sistem denilen şey var ya, hah o işte çok büyük bişeymiş. Ve sen ona müdahale edemiyormuşsun. Çarka çomak sokmaya çalıştığın anda parmaklarını kırıp atıyormuş. İstesen de onu es geçemiyormuşsun. Öyle de aklıma bi tespit esti işte, söylemek istedim.
0 yorum:
Yorum Gönder