İnanılmaz kamp yapasım var.
Bu yaz şöyle bir yer bulsam, arkasından yaksam ateşimi,
kimse olmasa kuşları ve doğayı dinlesem...
Ya da sevdiğim olsa...
Sabahları temiz havadan kulaklarımızda uğultu uyansak...
Bir Olöf Arnalds şarkısı çalsa...
Ellerini tutsam, sanki hayat bu dercesine gözlerine baksam...
Şehrin, insanların, arabaların keşmekeşinden kurtulmuş gibi,
Daha önce hiç yaşamamış gibi,
İlk kez nefes alacakmış gibi,
Ya da son kez bakacakmış gibi.
Sonra ayaklarımızı soksak temiz suya, usul usul sallasak...
Dünyayı sallasak, dertleri sallasak, günahlarımızı sallasak...
.jpg)
0 yorum:
Yorum Gönder